“Atılım” eylemlerinin genellikle siyasi flaş çeteleri ile karıştırıldığı unutulmamalıdır. Bu bir yanılgıdır. Dahası, pratikte görüldüğü üzere, flash mob’lar siyasi faaliyetlerde hiç uygulama alanı bulamamaktadır.
Flash mob (flash-mob) İngilizcede “anlık kalabalık” anlamına gelmektedir. Flash mob’un özü, belirli bir senaryoya göre hareket eden, yani belirli bir dizi eylem gerçekleştiren belirli sayıda insanın belirli bir yerde anında ortaya çıkmasıdır. Flash mob’un temel özelliği, katılan kişilerin birbirini tanımaması ve senaryonun belirli bir amacının olmamasıdır (“atılım” eylemlerinin çok belirli bir siyasi hedefi vardır).
Gelişim sürecinde “flash mob” kavramı daha da genişlemiştir. Farklı ülkelerde bu fenomen özel bir ulusal tat kazanmıştır, farklı bildirim yöntemleri kullanılmaktadır, eylemler ya sadece eğlencelidir ya da özel niteliklere sahiptir: sanat, sosyallik vb.
Günümüzde “flash mob” kavramı – büyük ölçüde medyanın, siyasi güçlerin ve reklam yapımcılarının ilgisi nedeniyle – bulanıklaşmaktadır. Çok sayıda insanı ve canlı eylemi içeren birçok eylem hatalı bir şekilde “flash mob” olarak adlandırılmaktadır.
Bununla birlikte, bir flash mob’un aşağıdaki temel özelliklerini vurgulamak mümkündür:
- Flash mob eylemine katılan kişiler çoğunlukla birbirini tanımayan, aynı kamu veya siyasi kuruluşun üyesi olmayan kişilerdir;
- flash mob senaryosunun belirli bir hedefi yoktur;
- Flash mob, öncelikle flash mob’un doğrudan tanığı olan kişiler için tasarlanmıştır ve eylemle ilgili materyallerin medyada yer almasını kendi başına bir amaç olarak belirlememiştir;
- Katılımcıların eylem yerinde görünmelerinin beklenmedikliği ve kendiliğindenliği.
Dolayısıyla, flash-mob’un temel karakteristik özelliklerinin, aşağıdaki yönlere sahip olan siyasi protesto mantığıyla çeliştiğini not edebiliriz
- Bir siyasi protesto, kural olarak ya belirli bir siyasi hareketin aktivistleri ya da belirli siyasi fikirlerin destekçileri tarafından düzenlenir;
- siyasi protestoların çok spesifik siyasi hedefleri vardır ve öncelikle bu hedeflere ulaşmak için düzenlenirler;
- Siyasi protestolar mümkün olduğunca geniş bir kitleye (yani eylemin gerçekleştiğini bilecek kişilere) ulaşmayı amaçlar ve bu nedenle öncelikle eyleme tanık olanlara değil, basın mensuplarına yöneliktir;
- Protesto eylemleri önceden planlanır ve flash mob’ların aksine kendiliğindenlikten yoksundur (bu “çığır açan” eylemler için bile geçerlidir), çünkü gazeteciler mutlaka önceden olay yerine davet edilir.